Verkiezingsdebat Oosterparkwijk, Professorenbuurt-Oost en Woonschepen Oosterhamrikkanaal, dinsdag 13 november 2018.
Dit zijn de vijf stellingen die op 13 november a.s. in ons verkiezingsdebat worden betrokken. De stellingen geven niet noodzakelijk de mening van buurtbewoners weer, maar zijn een kapstok voor discussie over het onderwerp. Ter verheldering is bij iedere stelling een toelichting gegeven.
Ons doel is een geanimeerde avond waarin politiek en buurtbewoners elkaar ontmoeten. Bewoners krijgen de gelegenheid kennis te nemen van opvattingen van partijen. De partijen kunnen zich meer bewust worden van belangrijke onderwerpen die spelen in onze woonomgeving en van de opvattingen en gevoelens van omwonenden.
De deuren van Oosterhamrikkade 119 gaan open om 19.30 uur. We beginnen om 20.00 uur stipt. Het debat eindigt om 22.00 uur. Daarna is er gelegenheid tot napraten met een borrel.
De stellingen:
- De gemeente zorgt in de Oosterparkwijk voor een gebouw en de doorlopende financiering van een buurthuis.
Van bewoners in onze stad wordt steeds meer “noaberschap” verwacht. Maar om elkaar bij te kunnen staan moet je elkaar wel kennen. Een actief buurthuis met een zo breed mogelijk programma aanbod voor jong en oud, rijk en arm speelt daarin een belangrijke rol. Een plek waar bewoners elkaar ontmoeten omdat ze samen een cursus volgen, een kopje koffie drinken, gebruik maken van de aanwezige voorzieningen. Maar om deze ontmoeting mogelijk te maken moet er wel een gebouw zijn waar dit allemaal plaats vindt en moet er voldoende financiële ruimte zijn om programma’s aan te bieden voor een zo divers mogelijk publiek. De gemeente heeft er aantoonbaar belang bij dat burgers zichzelf en elkaar steeds meer helpen. Vandaar dat zij ook de taak hebben om een buurthuis in elke wijk financieel mogelijk te maken en mogelijk te houden.
- Liever een park of speelplek voor de deur dan een auto
Veel bewoners hebben een auto, sommige huishoudens hebben er zelfs twee. In deze tijd is het belangrijk mobiel te zijn, zodat je je snel kunt verplaatsen, van huis naar werk en terug, naar de supermarkt, naar familie of vrienden, naar school om kinderen weg te brengen en op te halen etc. Dan is het toch wel heel handig dat je de auto op straat, liefst voor je huis, kunt parkeren. Is het niet ook de verantwoordelijkheid van de gemeente om bewoners voldoende parkeercapaciteit te verschaffen? Moeten er op sommige plekken in de omgeving niet meer parkeergelegenheid komen zodat een parkeerplaats voor iedere bewoner met een auto op loopafstand gegarandeerd is? In sommige straten wordt het gebrek aan parkeerplaatsen als een nijpend probleem ervaren.
Dit betoog zal wellicht niet voor iedereen gelden. In Groningen blijkt lang niet iedereen een auto te bezitten. Recente cijfers tonen aan dat maar liefst 43,9 % van de huishoudens in onze stad geen auto heeft. Dit komt natuurlijk ook door het grote aantal studenten dat de stad huisvest. Deelauto’s worden steeds populairder en zijn misschien een goede oplossing voor de toekomst. Auto’s zijn slecht voor het milieu en verkeersveiligheid en in de stad kun je, als het moet, prima met fiets of openbaar vervoer uit de voeten. Deze ontwikkelingen doen de vraag rijzen of al dat blik op straat nog wel nodig is. Verpesten de auto’s, meestal geparkeerd aan weerszijden van de straten, niet het straatbeeld? Waar auto’s staan zou ook ruimte gemaakt kunnen worden voor bijvoorbeeld een groenstrook of een recreatieplaats. Moeten we niet juist af van de vanzelfsprekende luxe van een parkeerplek aan de straat en meer ruimte bieden voor groen en speelgelegenheid?
- Een auto-ontsluiting door het Oosterhamriktracé is een achterhaalde oplossing. Beter is te kiezen voor een schoner en omgevingsvriendelijker alternatief
De stad heeft in de spits een bereikbaarheidsprobleem. De gemeenteraad heeft daarom een principebesluit genomen om onderzoek te doen naar een auto-ontsluitingsweg door het Oosterhamriktracé van de ring naar het UMCG en de binnenstad. Uit de variantenstudie die volgde blijkt inmiddels dat het resultaat van de ontsluitingsweg tegenvalt, dat de milieuschade voor de leefomgeving groot is en de kosten enorm. Desalniettemin koos de raad er voor om één van de drie varianten nader te onderzoeken. Het betreft de variant splitsing, waarbij massa’s auto’s langs het kanaal geleid worden en bussen voortaan door de Vinkenstraat en E. Thomassen à Thuessinklaan rijden. Dit nadere onderzoek neemt niet weg dat het nut en de noodzaak van een de ontsluitingsweg opnieuw ter discussie staat.
De gemeenteraad heeft daarom ook verschillende interessante en belangrijke moties aangenomen. Zo wordt ook onderzoek gedaan naar een groot verkeerscirculatieplan voor de stad en naar schonere alternatieven om de bereikbaarheid van de stad te vergroten.
De Raad voor de leefbaarheid en infrastructuur gaf dit jaar in een rapport al aan dat nieuwe autowegen geen logische oplossingen meer zijn voor het vergroten van de bereikbaarheid in ons land. Nieuwe wegen trekken meer verkeer aan en uit het verleden valt te leren dat de gewonnen verlichting van verkeersdrukte meestal maar tijdelijk is. Gaat het in deze tijd niet vooral om een andere kijk op het gebruik van het verkeerswegennet?
Ligt het dan ook niet veel meer voor de hand om aan groene oplossingen te denken? Voor slechts een fractie van de kosten van een ontsluitingsweg kan een fietsverbinding gerealiseerd worden tussen het P&R-terrein bij Kardinge en de stad. Werknemers van het UMCG die van buiten de stad komen hoeven het drukke stadsverkeer niet meer in: zij kunnen bij Kardinge parkeren en met fiets of pendelbus eenvoudig naar het ziekenhuis rijden. De drukke Korreweg wordt met een nieuwe fietsverbinding ook sterk ontlast. Passen deze of andere een groene oplossingen niet ook veel beter bij de ambitie van de gemeente om de gezondste stad van Nederland te zijn?
- Geef bewoners zelf budget om met elkaar aan eenzaamheid en armoede te werken en zet professionals op afstand
Oosterparkwijk en Korrewegwijk (Indische Buurt en De Hoogte) zijn van oudsher wijken waar veel aandacht is voor sociale problematiek zoals armoede, werkloosheid, jeugdhulp, schulden, sociale activiteiten. Talloze projecten en subsidies zijn de afgelopen jaren, decennia losgelaten op deze buurten en wijken. Toch blijft de situatie om aandacht vragen.
Honderden professionals bij WIJ teams, woningbouwcorporaties, gemeente, zorginstellingen werken in deze wijken aan het oplossen van problemen. Er gebeurt echter weinig op het gebied van preventie. En wat is de rol van bewoners zelf? In hoeverre hebben wij iets te zeggen over dit belangrijke domein, waar bijna de helft van het gemeentelijke budget naar toe gaat. In 2018 EUR zo’n 500 miljoen voor de hele stad.
De financiering komt uit talloze potjes, die niet op elkaar afgestemd zijn: potje armoede, potje participatie, potje WMO, potje jeugdhulp. Daardoor werken afdelingen langs elkaar en wordt afgebroken wat elders net wordt opgebouwd. De ene na de andere verandering wordt over bewoners uitgerold. De WIJ teams zijn net begonnen of er komt al weer een GON aan.
Het gaat dus om enorme bedragen, en wat komt daar uiteindelijk van terecht bij cliënten, bewoners, buurten? Zou het niet veel handiger zijn om budgetten samen te voegen, het aantal professionals stevig te verminderen en bewoners zélf weer de regie geven over eigen leven en buurten door minder regels en meer eigenaarschap over middelen en aanpak.
- De kosten voor aanpassingen van woningen zijn te hoog. Daarom gaat het niet lukken om oude stadswijken per 2035 van het gas te krijgen
In 2035 is Groningen een aardgasloze gemeente. Gasgestookte haarden en CV-ketels zijn dan verleden tijd. Ook koken we niet meer op gas, maar op elektriciteit. Dat is de ambitie van de gemeente Groningen, en veel inwoners zijn het daar mee eens. Maar hoe krijgen we dat voor elkaar?
Steeds meer nieuwbouwwoningen worden zonder gasaansluiting gebouwd. Dat krijgen we dus wel geregeld. Maar het aanpassen van de bestaande verwarmingsbronnen is een ingewikkelde ingreep. En laat Groningen nou precies heel veel van dat soort oude woningen met aardgasaansluitingen hebben.
Met woningbouwverenigingen worden afspraken gemaakt over de aanpak van hele straten en buurten. Maar met eigenaren van koopwoningen is het lastiger afspraken maken. Het moet voor woningeigenaren niet alleen verplicht, maar vooral aantrekkelijker worden om hun woning aardgasvrij te maken. Er zijn twee struikelblokken: het gedoe van de ingreep zelf én de financiering ervan.
Om het gedoe van de ingreep zo klein mogelijk te maken, zijn er allerlei initiatieven om bewoners (collectief) te ondersteunen. Voorbeelden daarvan zijn Groningen Woont SLIM, Grunneger Power, Inductie050 en Buurkracht. Maar de financiering is het grootste probleem. Overstappen op andere energiebronnen en het verduurzamen van de woning levert uiteindelijk een forse besparing op, maar de investering die nodig is om de ingreep te kunnen doen, is voor veel mensen te hoog. Of ze vinden de terugverdientijd te lang, of ze vinden de besparing te onzeker. De stelling is daarom dat het niet gaat lukken om alle woningeigenaren van het gas af te krijgen.
Interessant voer en argumenten voor het debat, Rob!
Over auto’s gesproken, je kunt hier in de straat niet eens meer fatsoenlijk over de stoep lopen over ’s avonds het park in lopen, overal staan verkeerd geparkeerde auo’s en de politie weigert te handhaven. Het is gewoon terreur tegenover andere weggebruikers!
Wanneer komt de gemeente eens met andere initiatieven. Bijvoorbeeld een buur taxi voor wijkbewoners, zodat mensen ook zonder auto nog ergens kunnen komen (zie initiatief in Selwerd).
En dat ‘gasloos’ maken van de wijk, dat kun je natuurlijk schudden, is voorts ook geen klimaat prioriteit. Dit kabinet doet helemaal niet aan klimaat beleid, want dan zouden ze 1) kolencentrales sluiten 2) landbouw aanpakken (vleestax) 3) luchtverkeer aanpakken 4) inzetten op meer en beter OV om autogebruik terug te dringen en alernatieven ontwikkelen zoals deelauto/car on demand. Of een vergunning voor auto bezit en parkeerplek, alleen voor mensen die mdisch of beroepsmatig gebonden is aan een auto.
De agenda van dit kabinet (naast steunen van dictators en terroristen) is geo -politiek – men wil geen gas van Rusland.
Daarom sturen ze tanks naar de grens van Rusland.
De mensen in oost europa hebben er echter meer belang bij dat ze een hoogrendements ketel krijgen zodat ze de “russische thermostaat” (niet regelbare blokverwarmingen die op 23 graden stookt bij buiten -20 graden en het raam open moet om nog de temperatuur te kunnen regelen….).
Daar kun je zoveel gas mee besparen dat de importen van Nederland daartegen in het niet vallen en als je die importen wegstreept tegen gerealiseerde energie besparing (woning isolatie en nieuwe hoogrendements ketels) dan verdien je die investeringen vanzelf weer terug. en wordt meer gas bespaard dan je hoeft te importeren waarmee ook in oost europa de energierekening kan worden verlaagd. Verkoop van het bespaarde gas in Nederland levert immers 2x zoveel op als bijv. Polen (gaspijs is lager en bovendien hoogcalorisch).
Het Nederlandse beleid om al (vaak) goed geisoleerde woningen in een land waar er nauwelijks winter is (warme winters en kort stookseizoen) tegen absurd hoge kosten is volkomen idioot, want tenzij je in een villa woon verdien je die kosten nooit terug voordat je die pomp weer moet vervangen.
Huurders zijn voorts volkomen afhankelijk van de verhuurder, en als die niets doen, kan de huurder verder niets, behalve in de kou zitten!
Veel huurders worden besodemietert door huiseigenaren die met energie labels knoeien, waardoor soms per pand meer dan 40.000 teveel huur in rekening wordt gebracht!
Voor ons is dus de Nordsrtream het enige betaalbare alternatef, en als je dat doet in combinatie met hoogrendements ketels naar oost europa te sturen, dan bereik je veel meer aan energiebesparing dan het totale nederlandse gasgebruik. En bespaard het aan beide kanten op energiekosten en creert het werkgelegenheid.
We wlden toch europese samenwerking in plaats van oorlog?
Daarom!
Geen kolen, geen molen of LNG maar Nordstream 2 !
Voor een beter (europees) klimaat!